Όταν δημιουργήσαμε το πρόγραμμα για τη θεραπεία της πετοφοβίας δεν υπήρχε στον ορίζοντα η πανδημία του COVID 19! Σήμερα διαπιστώνουμε πως το σλόγκαν
FLY WITHOUT FEAR (Πέτα Χωρίς τον Φόβο) επιβάλλεται να μεταμορφωθεί σε LIVE WITHOUT FEAR (Ζήσε Χωρίς τον Φόβο).
Οι συνθήκες που έχει επιφέρει η πανδημία προκαλούν στους περισσότερους από μας άγχος και φόβο σε πολλά επίπεδα. Κλονίζεται η παγκόσμια οικονομία, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων μεταμορφώνονται σε υποσχέσεις (θα σε δω μετά τη καραντίνα – θα σε αγκαλιάσω όταν βγει το εμβόλιο) και όλοι ανησυχούμε για την υγεία μας.
Ας ξεχωρίσουμε τον φόβο από τη φοβία.
Ο φόβος είναι ένα χρήσιμο συναίσθημα που μας προστατεύει. Όταν υπάρχει κίνδυνος τότε έρχεται ο φόβος για να μας βοηθήσει να σκεφτούμε και να ενεργήσουμε κατάλληλα ώστε να προστατευτούμε. Πρόκειται λοιπόν για έναν μηχανισμό επιβίωσης και όχι για κάτι επικίνδυνο. Χωρίς το συναίσθημα του φόβου οι άνθρωποι θα είμασταν ανυπεράσπιστοι μπροστά στους κινδύνους.
Η φοβία αντίθετα, μας εμποδίζει να ζήσουμε μια φυσιολογική ζωή γιατί πυροδοτεί ένα ανεξέλεγκτο συναίσθημα φόβου μπροστά σε καταστάσεις και αντικείμενα που δεν είναι επικίνδυνα. Ενώ λοιπόν ο φόβος είναι μια φυσιολογική αντίδραση μπροστά σε επικίνδυνα ερεθίσματα, η φοβία αποτελεί την πιο συχνή ψυχική διαταραχή.
Ο φόβος, το άγχος και η φοβία έχουν μια στενή σχέση μεταξύ τους και λειτουργούν ως εξής. Όταν το ερέθισμα που μας προκαλεί φόβο διαρκεί πολύ σε χρόνο, ή όταν δεν είναι ξεκάθαρο κάτω από ποιες συνθήκες είναι επικίνδυνο και πόσο (όπως τώρα με τον COVID 19 άλλοι νοσούν και πεθαίνουν, άλλοι δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν προσβληθεί και άλλοι δεν κολλάνε), τότε ο φόβος μπορεί να μετατραπεί σε άγχος το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε αγχώδη διαταραχή ή σε κάποια φοβία.
Πώς θα καταλάβουμε ότι ο φόβος μας έχει μετατραπεί σε άγχος που μπορεί να εξελιχθεί σε αγχώδη διαταραχή;
Όταν αισθανόμαστε ο φόβος μας να έχει μεγάλη διάρκεια και συχνότητα.
Όταν διαταράσσεται η αναπνοή μας και είτε μας κόβεται, είτε λαχανιάζουμε χωρίς λόγο.
Όταν αποκτούμε προβλήματα ύπνου (αϋπνίες, διακεκομμένος ύπνος, εφιάλτες, δυσάρεστη αίσθηση όταν ξυπνάμε).
Όταν μας κόβεται η όρεξη, ή το ρίχνουμε στο φαγητό.
Όταν καπνίζουμε πολύ.
Όταν καταναλώνουμε πολύ αλκοόλ.
Όταν τρώμε τα νύχια μας.
Όταν έχουμε εντερικά προβλήματα (κολικούς, διάρρειες).
Όταν πονάει το στομάχι μας χωρίς αιτία.
Όταν δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε.
Όταν ξεχνάμε πράγματα πιο συχνά απ’ ό,τι συνήθως.
Όταν γινόμαστε ευερέθιστοι και τσακωνόμαστε με το παραμικρό.
Πώς θα καταλάβουμε ότι ο φόβος μας εξελίσσεται σε κάποια φοβία;
Όταν διαπιστώσουμε ότι φοβόμααστε να κάνουμε πράγματα ή να ζήσουμε καταστάσεις που παλιότερα μας έδιναν χαρά και τώρα μας γεμίζουν άγχος, τότε μάλλον έχουμε αρχίσει να αναπτύσσουμε κάποια φοβία.
Οι πιο συχνές φοβίες είναι :
Η αγοραφοβία (φόβος να βρεθούμε με κόσμο, να μιλήσουμε μπροστά σε κόσμο, να βγούμε από το σπίτι).
Η κλειστοφοβία (φόβος να μπούμε σε ασανσέρ, σε σινεμά, σε κλειστούς χώρους, σε πλοίο, σε αεροπλάνο).
Η πετοφοβία (φόβος να πετάξουμε με αεροπλάνο).
Η πανδημία και τα αυστηρά μέτρα που μας έχουν επιβληθεί είναι εύκολο να μας μετατρέψουν σε αγχώδεις και φοβικούς ανθρώπους.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευτούμε και να μην αρρωστήσουμε ψυχικά;
Να προσέχουμε τον εαυτό μας ακόμη περισσότερο.
Να τρεφόμαστε σωστά.
Να γυμναζόμαστε καθημερινά έστω και 15 λεπτά.
Να ανοίγουμε το παράθυρο και να παίρνουμε βαθιές αναπνοές κάθε μία ώρα εφόσον φοράμε συνεχώς τη μάσκα.
Να ακολουθούμε καθημερινά ένα πρόγραμμα αναπνοών μπροστά σε ανοιχτό παράθυρο.
Να αποφεύγουμε να έχουμε διαρκώς την τηλεόραση ανοιχτή.
Να διαλέξουμε ένα καλό βιβλίο για διάβασμα.
Να παρακολουθήσουμε κάποιο διαδικτυακό σεμινάριο για τη διαχείριση του στρες.
Να φροντίσουμε να έχουμε όμορφες στιγμές με τα άτομα με τα οποία συγκατοικούμε.
Να οργανώσουμε τις δουλειές μας έτσι ώστε να έχουμε χρόνο να δοκιμάσουμε καινούργια πράγματα ( να ζωγραφίσουμε, να γράψουμε ποίηση, να φτιάξουμε ένα παζλ, να ακούσουμε μουσικές που δεν ακούμε συχνά, να κάνουμε χειροτεχνίες ...)
Να έχουμε τακτική επαφή με τους φίλους έστω και τηλεφωνικά.
Αν δουλεύουμε από το σπίτι να βάλουμε ωράριο που να περιλαμβάνει συγκεκριμένα διαλείμματα ώστε να σηκωνόμαστε από την καρέκλα και να περπατάμε ή να τεντωνόμαστε.
Να συμπεριφερόμαστε ευγενικά στους γύρω μας.
Να αποφεύγουμε τις συζητήσεις στις οποίες επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια, ανακυκλώνοντας αυθαίρετα συμπεράσματα για την πανδημία.
Έχουμε επιλογές!
Τα πράγματα είναι δύσκολα για όλους μας. Ας σκεφτεί ο καθένας από μας πως έχει δυο επιλογές. Η μία είναι να γίνει πομπός αρνητικής ενέργειας και η άλλη είναι να γίνει πομπός θετικής ενέργειας. Αν ο καθένας από μας φροντίσει να λέει μια καλή κουβέντα στον διπλανό του, να είναι ευγενής και υπομονετικός και να δείνει με τη θετική του στάση το παράδειγμα στους γύρω του, τότε όλοι θα νοιώθουμε καλύτερα και θα περάσουμε τον κίνδυνο με μικρότερες απώλειες σε ζωές, σε ψυχική υγεία και σε αποθέματα θετικής ενέργειας. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα είμαστε σε θέση να φροντίσουμε τις ζωές μας μετά την καταιγίδα.
Ο ήλιος πάντα λάμπει πίσω από τα σύννεφα και θα έρθει η ώρα που θα μπορέσουμε και πάλι να ταξιδέψουμε. Να μπούμε σε πλοία, σε αερπλάνα, να δούμε νέους τόπους και να γνωρίσουμε τον κόσμο!
